गहुँबाली लगाउने समय भए पनि जिल्लाका किसान अन्नबाली लगाउन छोडेर तरकारी खेतीतर्फ उन्मुख भएका छन् । अन्नबाली लगाउँदा खान नपुग्ने जमिनमा तरकारी लगाउँदा वर्ष दिनलाई पुग्ने गरी अन्न भित्र्याएर ५० हजार रूपैयाँ देखि ६० हजार रूपैयाँ सम्म बचत गर्न थालेका छन् ।
समैजी– ८ महरगाउँका करन पार्की ४ रोपनी जमिनमा तरकारी लगाएर घरखर्च चलाएर वार्षिक १ लाखसम्म बचत गरिरहेको बताउछन् । जिल्लाका विभिन्न गाउँका किसान गैरसरकारी सस्थाको आर्थिक र प्राविधिक सहयोगमा व्यावसायिक रुपमा तरकारीखेतीबाट मनग्य आम्दानी गरिरहेका छन् । थोरै जमिन आकासे पानीको भरमा खेती गर्दा उब्जनी खासै नहुने भएपछि यहाँका किसान तरकारी खेतीतर्फ आकर्षित भएका हुन् ।
अनुकुलन परियोजनाले बहुउपयोगी पानी प्रणाली विधिबाट विभिन्न गाउँमा खानेपानी र सिँचाइ योजना लागू गरे पश्चात कृषक व्यावसायिक रुपमा तरकारी खेतीतर्फ आकर्षित भएका अनुकुलन परियोजनाका जिल्ला संयोजक पुरन ऐर बताउछन् ।
परम्परागत खेती गर्दै आएका किसानलाई तरकारी खेतीका बारेमा समेत जानकारी र फाइदाको विषयमा अभिमुखिकरण गरे पश्चात जिल्लाका प्राय लक्षित वर्ग र महिला तरकारी समूहमा आवद्ध भई व्यावसायिक रुपमा तरकारीखेतीतर्फ आकर्षित भएका परियोजनाका संयोजक ऐरको भनाइ छ ।
जिल्लाका गाङ्खेत, समैजी, आलिताल, बगरकोट, अजयमेरु, असिग्राम, कोटेली, परशुराम नगरपालिका, र अमरगढी नगरपालिकाको पोखरा, भत्काँडा, राईलगायत ठाउँमा किसानले समूह निर्माण गरी व्यावसायिक रुपमा तरकरीखेती गर्दैआएका छन् ।
प्लास्टिक घर निर्माण गरी आलु, काउली, बन्दागोभी, रायो, रामतोरियालगायत तरकारी उत्पादन गर्दैआएकी कैलपाल कृषक समूहका सदस्य वसन्ती पाल बताउछिन् । उनले अन्य खेती छोडेर ७ रोपनी जमिनमा विभिन्न तरकारी उत्पादन गरी बिक्री गर्दै आएकी छिन् । किसानले उत्पादन गरेको तरकारी सङ्कलन केन्द्रमार्फत बिक्री गरिँदै आएको छ ।
