सरकाले ‘प्रतिबन्ध ’लगाएको नेपाल कम्युनिस्ट पार्टीका महासचिव नेत्रविक्रम चन्द ‘विप्लव’ का छोरा प्रकाश चन्द यतिबेला मेडिकल शिक्षाका बेथितिहरू हटाउने आन्दोलनको अगुवाइ गरिरहेका छन् । चितवनमा डाक्टरी पढिरहेका प्रकाशसहित केही विद्यार्थीलाई सरकारले केही दिन अघि गिरफ्तार गरेको थियो । गिरफ्तारीमुक्त हुनासाथ उनी आफ्नो टोली लिएर मेडिकल शिक्षा क्षेत्र सुधार्ने अभियानमा ऐक्यबद्धता जुटाउन राजधानी आएका छन् ।
उनै प्रकाशले प्रधानमन्त्री केपी ओलीलाई सम्बोधन गरेर एउटा खुला पत्र लेखेका छन् । यस्तो छ प्रधानमन्त्रीलाई विप्लवका छोरा प्रकाशको खुला पत्र–
सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यू,
नमस्कार ।
तपाईंको सु–स्वास्थ्यको कामना ।
मेरो नाम प्रकाश चन्द । म अहिले चितवन मेडिकल कलेजमा एमबीबीएस इन्टर्नसिप गर्दैछु । वैचारिक हिसाबले म पनि एक सच्चा कम्युनिस्ट सेवक हुँ । पारिवारिक हिसाबले म ‘प्रतिबन्धित’ नेकपाका महासचिव नेत्रविक्रम चन्द ‘विप्लव’ को छोरा हुँ ।
विभिन्न सञ्चार माध्यममार्फत् तपाईंको स्वास्थ्य अवस्थाबारे जानकारी लिइरहेको हुन्छु । तपाईंका अभिव्यक्ति पनि सुन्छु । म आफैं स्वास्थ्य क्षेत्रमा भएकाले पनि होला, तपाईंको स्वास्थ्य अवस्थाबारे अलि बढी नै चासो दिन्छु । तपाईंको स्वास्थसँगै मुलुकमा स्वास्थ्य सेवाको स्थितिप्रति पनि हामी चिन्तित छौं । मुलुकमा स्वास्थ सेवाको स्थिति भयावह र विकराल नै छ । त्यस्तै समस्याग्रस्त छ, चिकित्सा शिक्षा ।
विद्यार्थीहरूले भोगिरहेको यही चिकित्सा शिक्षाको समस्यालाई लिएर सम्माननीय प्रधानमन्त्रीज्यू, तपाईंलाई यो पत्र लेख्दैछु । यो संवेदनशील विषयमा तपाईंलाई पूरै जानकारी नहुन सक्छ । तपाईंलाई यो विषयको सही जानकारी नगराइएको पनि हुन सक्छ । विषयवस्तु तोडमोड गरिएको पनि हुन सक्छ । किनभने, मेडिकल शिक्षा क्षेत्रका माफिया धेरै बलिया छन् । उनीहरू सही मुद्दालाई गुमराहमा पार्ने क्षमता राख्छन् । सत्तामा भएका मानिसहरूसँगको मिलिभगतमै उनीहरूले यस्तो गरिदिन्छन् ।
मैले ‘माफिया’ भनेको के हो सुनेको थिएँ, थाहा भने थिएन । चितवन मेडिकल कलेजलगायत देशैभरिका निजी मेडिकल कलेजहरूमा विद्यार्थीमाथि चरम शोषण हुन थालेपछि मैले ‘माफिया’ भनेको के रै’छ भनेर खोजें । हामीमाथि दमन भएपछि पनि खोजें । माफिया इटलीबाट उत्पत्ति भएको शब्द रै’छ । माफियाको प्रभाव सडकदेखि सत्तासम्म हुँदो रहेछ । उनीहरूको पहुँच कर्मचारी, प्रशासन, प्रहरी, राजनीतिज्ञ– सबैसम्म हुँदो रहेछ । सत्ता पनि उपयोग गरेर उनीहरू आफ्नो स्वार्थ पूरा गर्दा रहेछन् । उनीहरू विरूद्धका आवाज दबाउँदा रहेछन् ।
प्रधानमन्त्रीज्यू,
नेपालको मेडिकल माफिया पनि त्यस्तै छ । उसको पनि पहुँच व्यापक छ । उनीहरूविरूद्ध हाम्रो संघर्षले आज महिना दिन नाघ्यो । पठनपाठन नै रोकिएको दुई साताभन्दा बढी भइसक्यो । दिनहुँजसो विरोधसभा चलेको छ । प्रहरी–प्रशासनले हामीलाई न्याय दिनुको सट्टा उल्टो दमन गरेको छ । यो अवधिमा हामीलाई धेरै पटक प्रहरीले लाठी हाने । लगेर थुने । धेरै धम्की आयो ।
अझै विडम्बना नै भनौं प्रधानमन्त्रीज्यू, ‘समाजवादउन्मूख’ सरकारको प्रधानमन्त्रीको कार्यालय, शिक्षा मन्त्रालय, स्वास्थ्य मन्त्रालय, त्रिभुवन विश्वविद्यालय, डिनको कार्यालय, चिकित्सा शिक्षा आयोग र चिकित्सा शिक्षाको संसदीय समितिको वरपर लहरै बसेर मेडिकल माफियाले विद्यार्थीको आवाज दबाइरहेका छन् ।
हामी हाम्रो कुरा भन्दा जाँदा सरोकारवाला निकाय किन माफियाको खल्तीमा लुके झैं गर्छन् ? किन हाम्रो कुरा सुन्दैनन् ? आम नागरिकले तिरेको करको पैसाले चलेको न्यायालय, प्रशासन र सरकारी निकायलाई उनीहरूले पनि ठूलो वैकल्पिक बजेट छुट्याउँछन् कि के हो, हाम्रो कुरै सुन्दैनन् । हामीलाई न्याय दिँदैनन् । हामी विद्यार्थीले त अन्याय भयो भन्ने ठाँउ पनि पाएनौं ।
प्रधानमन्त्रीज्यू,
तपाईंकै मन्त्रिपरिषदले एमबीबीएस, नर्सिङ पढ्ने विद्यार्थीले मेडिकल कलेजलाई कति शुल्क तिर्ने भनेर अंक तोकेको छ । विद्यार्थी भर्ना हुन कलेज पुग्दा ‘सरकारले तोकेको शुल्कले हुँदैन, तिमीहरू थप पैसा तिर’ भन्छन् । ‘तिमीहरूले नतिरे अर्काले तिर्छ, सिट सीमित छ’ भन्छन् । विद्यार्थी र अभिभावकलाई चेपुवामा पारेर अतिरिक्त शुल्क तिराउँछन् ।
यसरी एमबीबीएस पढ्ने एक जना विद्यार्थीबाट १२ लाख रुपैयाँ ठगिएको छ । १०० जना विद्यार्थी भर्ना हुँदा वर्षेनि १२ करोड भयो । यो एक किसिमको डकैती नै हो । किनभने, यो प्रहरी–प्रशासन, न्यायालय र सरोकारवाला निकायका अगाडि हाकाहाकी गरिएको छ । कुनै डरविना, निसंकोच गरिएको छ ।
गण्डकी मेडिकल कलेजमा हाम्रा विद्यार्थी साथीहरूले झन्डै दुई महिना आन्दोलन गरेपछि मेडिकल कलेजहरूले लिएको शुल्क फिर्ता गर्न शिक्षा मन्त्रालयले लिखित निर्देशन दियो । त्यो निर्देशन दिएको आज छ महिनाभन्दा बढी भयो, कार्यान्वयन भएको छैन । मेडिकल माफियाहरू त ‘शिक्षा मन्त्रालयको निर्देशन नै अवैधानिक हो’ भन्दैछन् ।
यहाँ माफिया वैधानिक, सरकार अवैधानिक हो र ?
यही ताल हो भने प्रधानमन्त्रीज्यू, नेपालको चिकित्सा क्षेत्र तपाईंले सोचेजस्तो ‘सागरमाथा हेर्दै औषधि खाने र सगरमाथाको काखमा शल्यक्रिया गर्ने विश्वको उदाहरणीय क्षेत्र’ बन्न सक्दैन । लूटतन्त्रको उदाहरण भने यो अहिले नै बनिसक्यो ।
प्रधानमन्त्रीज्यू,
हामी हृदयदेखि तपाईंलाई अनुरोध गर्न चाहन्छौं– कृपया, यो पत्रलाई अन्यायमा परेका विद्यार्थीको उजुरी मानेर तपाईंले पहल गरिदिनोस् । सबै सरोकारवाला निकाय र पीडित विद्यार्थीलाई सँगै राखी हामीलाई न्याय दिनुहोस् । विद्यार्थी र अभिभावकलाई मेडिकल माफियाको पञ्जाबाट छुटकारा दिलाइदिनुहोस् । तपाईंमा अडिएको हाम्रो आशालाई मर्न नदिनुहोस् । नत्र न्याय मर्नेछ, देश मर्नेछ ।
अन्यायमा परेका विद्यार्थीहरूको प्रतिनिधि
प्रकाश चन्द
