श्रम गरे आफ्नै गाउँठाउँमा बसेरै मनग्य कमाइ गर्न सकिन्छ भन्ने उदाहरण बनेका छन्, हमरजुङ– ७ का ४७ वर्षीय अमरकृष्ण बस्नेत ।
६ वर्ष मलेसिया बस्दा उनले निकै दुःख पाउनु परेकाे थियाे । घर जग्गा धितो राखेर उनि विदेश पुगेका थिए । ‘विदेश पुगेपछि गर्ने दुःख स्वदेशमै गरे त्यहाँ भन्दा राम्रो कमाइ गर्न सकिने रहेछ,” बस्नेतले भने । मलेसियाबाट फर्केपछि अहिले उनले गाउँमै दुग्ध परिकार उद्योग खोलेका छन् ।
सुरुमा ४ जना साथीसँग मिलेर खोलेको उद्योग उनले १ वर्षदेखि आफ्नै एकलौटी बनाएर चलाइ रहेका छन् । बस्नेतको दुग्ध परिकार उद्योगमा हाल छुर्पी, नौनी, र पनिर उत्पादन हुन्छ । उद्योगबाट मासिक करिब ७ क्विन्टल छुर्पी, ४ सय किलो नौनी उत्पादन हुने गरेको उनले बताएका छन् ।
“पनिर माग गरेअनुसार मात्रै बनाइन्छ । उत्पादित छुर्पी र नौनीका लागि बजारको कुनै समस्या छैन, घरैबाट बिक्री हुन्छ,” उनले भने । उत्पादित छुर्पी इटहरीहुँदै काठमाडौँ तथा अमेरिकातर्फ समेत निर्यात गरिन्छ । नौनी ऊर्लाबारी, विराटनगर, धरानलगायत सहरमा खपत हुन्छ ।
हाल बस्नेतले छुर्पी घरैबाट प्रतिकिलो ८५० र नौनी प्रतिकिलो पाँच सयमा बिक्री गरिरहेका छन् । उद्योगबाट मासिक १० लाख सम्मको कारोबार हुने गरेको उनले बताए । सबै खर्च कटाएर एक लाखसम्म बचत हुन्छ ।
प्रतिलिटर ४५ मा उनले दूध खरिद गर्ने गरेका छन् । उद्योगमा दैनिक ६ सय लिटरसम्म दूध खपत हुन्छ । ७ लाख लगानी रहेको उद्योगमा दूध उमाल्ने, फटाउने, छान्ने, मेसिनमा पेल्ने, क्रिम काट्ने, आगोमा सुकाउने, काटेर टुक्रा पार्नेलगायतका काममा ४ जनालाई रोजगारी समेत मिलेको छ ।
